به یاد استاد

٢٩ خرداد سال ٥٦ ،یادآور خاطره تلخ پرواز آزاده ایست که زندگی را با ذلت

نمیخواست .کسی که همه عمر کوتاهش را به ارشاد و روشنگری پرداخت.

امروز افسوس نبودن او و بزرگانی چون او ،دل خیلیها رو به درد میاره و دریغ و

افسوس ناتمامی رو تا هستیم برای ما باقی میذاره .

سخنانی از استاد 

اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشه‌ای را

بالا ببری .

وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها می کند ،پرهایش سفید می ماند

ولی قلبش سیاه میشود.

حرف هایی هست برای نگفتن و ارزش عمیق هر کسی به اندازه ی حرف

هایی است که برای نگفتن دارد.

مسئولیت زاده توانایی نیست ، زاده آگاهی است و زاده انسان بودن.

استوار ماندن و زیر هر باری نرفتن ، دین من است.

یادش گرامی .