عکس
هنوز خیلی ردیف نشدم . رفتن دوستم روی من و زندگیم خیلی تاثیر گذاشته . به هر حال دارم سعی میکنم طبیعی رفتار کنم وگرنه روزی نیست که به خصوص توی مدرسه یادش نکنم . مدتی بی اختیار به گوشه ای خیره نشم . گاهی که بهشت زهرا میرم و بهش سر میزنم وقتی گلهایی رو که با حوصله و دقت بی تردید توسط دخترش دور سنگ اسمش چیده شده ، میبینم دلم میگیره و یادم میاد که او چه قدر نگران دخترش بود .به هر حال زندگی میگذره و روزا میگذرند و چاره ای جز صبوری نیست . به خصوص که رفتن ما هم امروز و فرداست . عکس چیزایی که توی این مدت درست کردم . طبیعیه که خودم فکر میکنم خیلی هنر کردم اما اگه این فکر از ذهن شما گذشت به ...