به یاد استاد
٢٩ خرداد سال ٥٦ ،یادآور خاطره تلخ پرواز آزاده ایست که زندگی را با ذلت
نمیخواست .کسی که همه عمر کوتاهش را به ارشاد و روشنگری پرداخت.
امروز افسوس نبودن او و بزرگانی چون او ،دل خیلیها رو به درد میاره و دریغ و
افسوس ناتمامی رو تا هستیم برای ما باقی میذاره .
سخنانی از استاد
اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشهای را
بالا ببری .
وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها می کند ،پرهایش سفید می ماند
ولی قلبش سیاه میشود.
حرف هایی هست برای نگفتن و ارزش عمیق هر کسی به اندازه ی حرف
هایی است که برای نگفتن دارد.
مسئولیت زاده توانایی نیست ، زاده آگاهی است و زاده انسان بودن.
استوار ماندن و زیر هر باری نرفتن ، دین من است.
یادش گرامی .
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی