برای باران

  ٢٩ خرداد سال ٥٦ ،یادآور خاطره تلخ پرواز آزاده ایست که زندگی را با ذلت نمیخواست .کسی که همه عمر کوتاهش را به ارشاد و روشنگری پرداخت. امروز افسوس نبودن او و بزرگانی چون او ،دل خیلیها رو به درد میاره و دریغ و افسوس ناتمامی رو تا هستیم برای ما باقی میذاره .   سخنانی از استاد  اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشه‌ای را بالا ببری .   وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها می کند ،پرهایش سفید می ماند ولی قلبش سیاه میشود.   حرف هایی هست برای نگفتن و ارزش عمیق هر کسی به اندازه ی حرف هایی است که برای نگفتن دارد. ...

    بهار ُ پره از شادی و زیبایی و زندگی . آدم این روزا نمیخواد که به مرگ فکر کنه. بی   تردید یاد عزیزانی که رفته اند   ،تا همیشه با ما خواهد بود . برای من کوچیدن ناگهانی پدر   بزرگ عزیزم سخت ترین تجربه ای بود که از مرگ عزیزان داشتم . بعد از سه سال   هنوز هم در هر مجلس عزاداری اگه اشکی میریزم و دلم میشکنه ،بهانه ابتدایی اون یاد   حاج آقاست که مثل نفس برام عزیز بود. نمیتونم بگم که از رفتنش چه قدر   عذاب کشیدم . حتی حالا هم که این متن رو تایپ میکنم ،بی اختیار اشک   میریزم .صداشون هنوز توی گوشمه . تکیه کلاماشون محاله از یادم بره . هنوز هم ...

چند سالیه که این روزها غم سنگینی ، به دلم چنگ میکشه.افسوس و آهی که شب و   روز با منه ، دوباره پر و بال میگیره   و تا   بیکران احساس مرا به زهر   افسوس و دریغ رفتن او آغشته میکنه.جای جای دلم و خانه   خانه   خیالم،   تشنه   ی    یک لحظه دیدار دوباره ی اوست و   دریغ که جز در یاد ،توان تکرار و شنیدن زنده ی نوار ماندگار صدای او را ندارم. خود را به گرفتاریهای      زندگی سپرده ایم تا چگونه رفتن او را ا ز یاد ببریم اما پرواز معصومانه او در خلوت خیال ...