مهمونیه . . . مهمونی

دیشب منزل عمو محمود   باران  خانم بودیم . یه مهمونی عالی که  با پذیرایی  و

مهربونی عمو و زن عموی خوب باران  برامون خاطره شد و می خواستم که با

گذاشتن  یکی دو تا عکس از باران و پسر عموهاش ،برای او هم یه خاطره

تصویری خوب از شب قبل بسازم.باران خانم که موهاش حسابی بلند

شده و سپهر جون که کلاس سوم دبستانه و خیلی باهوش و خیلی خیلی هم مهربونه و

ما همگی خیلی دوستش داریم.

   دایی جون و سپهر مهربون و پارسای گل که سوم اسفند امسال یک ساله میشه و تا دلتون بخواد ،شیرین و دوستداشتنیه.

چند شب قبل هم منزل دایی جون باران بودیم و از شیطنتهای باران

خانم چند تا عکس گرفتیم که تقدیم میشه.

یه چند تا چیز هست که باران عسل ما به محض ورود به منزل دایی جون و زن

دایی خیلی مهربونش ، یا بهشون سر میزنه و یا تغییرات مورد نظر خودش رو

درباره شون انجام میده. یکیش  عروسکای کوچولو و تزئیناتیه که زندایی

خوبش  روی لبه تخت میچینه و همونطور که میبینید . . .

گوشی عرفان جون و حساب و کتاب خیلی جدی باران خانم. البته به خاطر خطرات موبایل اول خاموشش کردیم.

و یه نگاه یواشکی

از این که تصاویر از نظر پشت زمینه همه یه شکلی هستند ، پوزش میخوام .

راستش از این دختر طلای ما به ندرت  میشه عکس گرفت . در واقع اصلا

نمیشه  یه عکس درست و حسابی از او گرفت.به هر حال از این فرصت

کوچولو استفاده کردیم . خب یادگاریه دیگه . تا بعد . . .