نقاشی روی صورت 3
جشن های اردیبهشت
۹۰/۱/۴ اردیبهشت ماه دوم اردیبهشت: بهمن روز جشن گردآوری گلها و گیاهان دارویی از صحرا . سوم اردیبهشت: اردیبهشت روز جشن « اردیبهشتگان »، جشنی در ستایش و گرامیداشت «اَردیبهشت» (در اوستایی «اَشَهوَهیشتَه»، در پهلوی «اَرْتوَهیشْت») به معنای «بهترین راستی» و بعدها نام یکی از اَمْشاسْپَندان (جاودانان مقدس). کوشیارگیلی در «زیج جامع» از آن با نام « گلستانجشن » یادکرده است. اَردیبهشت همچنین نگاهبان آتش است؛ چرا که آتش بهترین جلوهگاه راستی و پاکی بشمار میرفته است. دهم اردیب...
جشن های خرداد
۹۰/۱/۴ خـرداد ماه یکم خرداد: اورمزد روز جشن «ارغاسوان/ اریجاسوان »، نام یکی از جشنهای خوارزمی است که بیرونی نام شماری از آنها را همراه با جشنهای سغدی در آثارالباقیه (فصلهای دهم تا دوازدهم) آورده است. بیگمان هیچیک از هـر دو تلفظ یاد شده در نسخههای خطی آثارالباقیه درست نیستند و در مرور زمـان به دلیل نبود آشنایی کاتبان با نامهای کهن، شکل صحیح خود را از دست دادهاند. امروزه حتی تلفظ صحیح این نامها نیز معمولاً امکانپذیر نیست، اما بیرونی معنای آنرا «نزدیک شدنِ گرما» میداند. به روایت آثارالباقیه این جشن در نخستین روز ماه «هرو...
جشن های فروردین
۹۰/۱/۴ فروردین ماه یکم فروردین: اورمزد روز روز جشن بزرگ « نوروز » در اعتدال بهاری و آغاز فصل بهار . نوروز و آغاز سال نو، مناسبتهای جداگانهای هستند که با یکدیگر همزمان شدهاند. (نمونههای دیگری از آغاز سال نو در ادامه گاهنما خواهد آمد.) در سُغـد باستان (و امروزه در میان ارمنیان) از نوروز با نام «نوسَرْد/ نـوَسَرد/ نوسَرِد» یاد میشده است که معنای «سال نو» را میدهد. (در اوستایی «سَرِذَه» به معنای سال خورشیدی). در بدخشان با نام «شگونبهار»، در «شُغنان» (در تاجیکستان در کرانه ر...
جشن های تیر
۹۰/۱/۴ یکم ت یر: اورمزد روز جشن آغاز تابستان، انقلاب تابستانی، رسیدن خورشیدن به بالاترین جایگاه و آغاز سال نو در گاهشماری گاهنباری (جشن میانه بهار). برگزاری جشن آغاز تابستان هنوز در برخی نواحی ایران همراه با گردهمایی و مراسم آبپاشی و آبریزگان، در صحرا برگزار میشود. ششم تیر: خرداد روز روز برگزاری جشنی به نام «نیلوفر» که امروزه بسیار ناشناخته مانده است. شاید به مناسبت شکوفا شدن گلهای نیلوفر در اوایل تابستان باشد. سیزدهم تیر/ تیر روز روز جشن «تیرگان»، از بزرگترین جشنهای ایرانباستان در ستایش و گرامیداشت «تیشتَـر/ تیر» (شباهنگ/ شِعرای یما...
جشن های مرداد
مـرداد ماه نام این ماه در اصل «اَمِرِتات» و بعدها «اَمُرداد»، اما بیش از هزار سال است که در ادبیات فارسی (و از جمله در شاهنامه فردوسی) بگونه «مُرداد» بکار رفته و شناخته شده است و کاربرد آن به همین گونه اشتباه نمیباشد. اصرار در نگارش آن به گونه «اَمرداد» لازم بنظر نمیرسد؛ چرا که در اینصورت میبایست در نگارش بسیاری دیگر از نامهای متداول در زبان فارسی مانند بهمن و اسفند نیز تجدیدنظر کرد و این شیوه موجب گسستگی تاریخی زبان فارسی میشود. دوم مرداد/ بهمن روز نخستین روز از فروردینماه («فردینهماه») و آغاز سال نو در تقویم طبری. ...
جشن های شهریور
۹۰/۱/۴ شهریور ماه یکم شهریور/ اورمزد روز جشن «فغدیه»، جشن خنکشدن هوا در خوارزم که «فغربه» هم گفته شده است. سوم شهریور/ اردیبهشت روز جشن «کشمین»، جشنی ناشناخته در سُـغد باستان که با بازاری همگانی همراه بوده است. چهارم شهریور/ شهریور روز جشن «شهریورگان»، جشنِ آتشی در ستایش و گرامیداشت «شهریور» (در اوستایی «خْـشَـتْـرَهوَئیریـه»، در پهلوی «شهرِوَر») به معنای شهر و شهریاری (شهرداری) آرمانی و شایسته، و بعدها نامی برای یکی از اَمْشاسْپَندان. در «برهان قاطع» (جلد سوم، ص۱۳۱۶) به عنوان زادروز «داراب» (کورش) یاد...
جشن های مهر
۹۰/۱/۴ مهـر ماه فصل پاییز با نامهای «پادیز/ پاذیز»، «خزان» و «تیرماه/ تیرَهماه» نیز شناخته شده است. نام پسین یا تیرماه در ادبیات فارسی و از جمله در شاهنامه فردوسی به همه فصل پاییز اطلاق شده است و امروزه نیز در تاجیکستان و شمال افغانستان تداول دارد. یکم مهر/ اورمزد روز روز جشن بزرگ «میثْـرَکَـنَـه/ میتراکانا/ مهرگان»، بزرگترین جشن هخامنشی در ستایش و گرامیداشت «میترا» در نخستین روز ماه «باگایادی/ بَغَـیادی» (یاد خدا) و نیز آغاز سال نو در گاهشماری هخامنشی. امروزه نیز سنت کهن آغاز سال نو از ابتدای پاییز با نام « سال وِرز&r...