داستان

       شاید شما قبلا این ماجرا رو خونده باشید .من امروز اونو خوندم و نتونستم

به سادگی ازش بگذرم .

کی میدونه شاید ده بیست سال بعد زندگی

بچه هامون اونقدر با مسایل متفاوت دیگه پر بشه که این موضوعات از یادشون

بره .به هر حال تکرار این داستانها و شنیدنشون میتونه اگه خوب تربیت شده

باشیم ، یه تلنگری به ما بزنه و بیدارمون کنه .

دلم میخواد باران توی وبلاگش از

این دست داستانها بسیار داشته باشه و بسیار بخونه تا همیشه

توی ذهنش بمونه .

البته فقط توی ذهن نگه داشتن این قصه ها چاره کار نیست . خدا توان

و قدرت و اراده اش رو از ما دور نکنه تا بتونیم در این جور مواقع کاری

هم در حد توان بکنیم .

انسانیت و دیگر هیچ (یک ماجرای خواندنی)

چند وقت پیش با پدر و مادرم رفته بودیم رستوران . افراد زیادی اونجا نبودن 3نفر

ما بودیم با یه زن و شوهر جوان و یه پیرزن پیر مرد كه نهایتا 60-70 سالشون بود

ما غذا مون رو سفارش داده بودیم كه یه جوان نسبتا 35 ساله اومد تو رستوران

یه چند دقیقه ای گذشته بود كه اون مردجوان گوشیش زنگ خورد .

البته من بااینكه بهش نزدیك بودم ولی صدای زنگ خوردن

گوشیش رو نشنیدم . 

اوشروع كرد با صدای بلند صحبت كردن و بعد از اینكه صحبتش تمام شد

رو كردبه همه ما و با خوشحالی گفت كه خدا بعد از 8 سال یه بچه

بهشون داده و همینطور كه داشت از خوشحالی ذوق میكرد

روكرد به صندوق دار رستوران و

گفت این چند نفر مشتریتون مهمونه من هستن میخوام شیرینی بچم رو

بهشون بدم .

به همشون باقالی پلو با ماهیچه بده .خوب ما همگی با

تعجب و خوشحالی داشتیم بهش نگاه میكردیم كه من از روی صندلیم

بلند شدم و رفتم طرفش .

اول بوسش كردم و بهش تبریك گفتم و بعد بهش گفتم ما قبلا غذا مون رو

سفارش دادیم و مزاحم شما نمیشیم اما بالاخره با اصرار زیاد پول

غذای ما واون زن و شوهر جوان و اون پیرزن وپیرمرد رو حساب كرد

و با غذای خودش كه

سفارش داده بود ،از رستوران خارج شد .

خب این جریان تا این جاش معمولی و زیبا بود  اما از اونجا خیلی تعجب كردم

كه دیشب با دوستام رفتیم سینما .

توی صف برای گرفتن بلیط ایستاده بودیم .

ناگهان با تعجب همون پسر جوان رو دیدم كه با یه دختر بچه 4-5 ساله

ایستاده بود تو صف . از دوستام جدا شدم و یه جوری كه

متوجه من نشه نزدیكش شدم

و باز هم با تعجب دیدم كه بچه داره اون جوان رو بابا خطاب میكنه .

دیگه داشتم از كنجكاوی میمردم .دل زدم به دریا و رفتم از پشت زدم رو كتفش .

به محض اینكه برگشت من رو شناخت . یه ذره رنگ و روش پرید .

اول با هم سلام و علیك كردیم

بعد من با طعنه بهش گفتم  ماشالله از 2-3 هفته پیش که

بچه شما به دنیا اومده چه قدر بزرگ شده . همینطور كه داشتم صحبت

میكردم پرید تو حرفم گفت داداش اون جریان یه دروغ بود . یه دروغ شیرین كه

خودم میدونم و خدای خودم.

اصرار کردم که بدونم جریان از چه قراره  و او نمی خواست چیزی بگه

دیگه با هزار خواهش و تمنا راضی شد و گفت . اون روز وقتی وارد رستوران

شدم دستام كثیف بود و قبل از هر كاری رفتم دستام رو شستم .

همینطور كه داشتم

دستام رو میشستم صدای اون پیرمرد و پیر زن رو شنیدم البته اونا نمیتونستن

منو ببینن . اونا داشتن با خنده باهم صحبت میكردن . پیرزن گفت كاشكی

می شد یكم ولخرجی كنی امروز یه باقالی پلو با ماهیچه بخوریم .

الان یه سال میشه كه ماهیچه نخوردم . پیر مرده در جوابش گفت  ببین امدی

نسازی ها .قرار شد بریم رستوران و یه سوپ بخریم و برگردیم خونه.

اینم فقطبه خاطر این كه حوصلت سر رفته بود .

من اگه الان هم بخوام ولخرجی كنم

نمیتونم بخاطر اینكه 18 هزار تومان بیشتر تا سر برج برامون نمونده .

همینطور كه داشتن با هم صحبت میكردن كسی كه سفارش غذا رو میگیره

اومد سر میزشون و گفت چی میل دارین  پیرمرده هم بی درنگ جواب داد 

پسرم ما هردومون مریضیم اگه میشه دو تا سوپ با یه دونه از اون

نونای داغتون برامون بیار .

من تو حال و هوای خودم نبودم . تمام بدنم سرد شده بود

احساس كردم دارم میمیرم .

رو كردم به اسمون و گفتم خدا شكرت فقط كمكم كن . بعد امدم

بیرون یه جوری فیلم بازی كردم كه اون پیر زنه بتونه یه باقالی پلو با ماهیچه

بخوره همین .

ازش پرسیدم كه چرا دیگه پول غذای بقیه رو دادی ماهاكه دیگه احتیاج

نداشتیم  گفت داداش پول غذای شما كه سهله من حاضرم دنیای

خودم و بچم رو بدم ولی یه انسان رو تحقیر نكنم . این رو گفت و رفت .

یادم نمیاد كه باهاش خداحافظی كردم یا نه 

ولی یادمه كه چند ساعت کنار

خیابون نشسته بودم و به درودیوار نگاه میكردم و مبهوت بودم .واقعا راسته كه

خداوند از روح خودش تو بدن انسان دمید.